Ocena stanu wewnętrznych ścian macicy jest wykonywana poprzez przeprowadzenie zabiegu histeroskopii. Zabieg ten jest też często wykorzystywany w celu przeprowadzenia zabiegów operacyjnych. Badanie to nosi też inną nazwę, czyli wziernikowanie macicy. W przypadku badania diagnostycznego przeprowadza się je w sytuacjach, gdy inne badania diagnostyczne nie dają konkretnej diagnozy. Jakie są dokładne wskazania do przeprowadzenia histeroskopii diagnostycznej i operacyjnej? Na czym polegają takie zabiegi?
Co to jest histeroskopia?
Histeroskopia, czyli wziernikowanie macicy to bardzo chętnie przeprowadzane badanie, które ma na celu dokładne określenie stanu wewnętrznych ścian macicy. Metoda ta jest tak często wykorzystywana w diagnostyce i w wykonywaniu zabiegów operacyjnych ze względu na to, że jest badaniem niezwykle bezpiecznym. Pojawienie się w jej wyniku u pacjentki jakichś powikłań jest bardzo rzadkie, a w przypadku histeroskopii operacyjnej zabieg nie wiążę się z długotrwałą rekonwalescencją. Jakie są najczęstsze wskazania do przeprowadzenia histeroskopii diagnostycznej oraz do histeroskopii operacyjnej?
Jakie mogą być wskazania do przeprowadzenia histeroskopii diagnostycznej?
Histeroskopia jest przede wszystkim jednym z podstawowych badań diagnostycznych, jakie są wykonywane u kobiet, które mają długotrwałe problemy z zajściem w ciążę. Oprócz diagnostyki niepłodności, wziernikowanie stosuje się jednak również u kobiet, u których występuje nieprawidłowe krwawienie o niewyjaśnionej przyczynie, a także w przypadku podejrzenia istnienia wad w budowie macicy.
Na czym polega histeroskopia diagnostyczna?
Przystępując do histeroskopii diagnostycznej pacjentka przez około 1,5-2 godziny powinna się powstrzymać od oddawania moczu. Przed badaniem wykonuje się też kilka badań wstępnych, m.in. cytologię, badanie grupy krwi i morfologię w celu określenia poziomu sodu, potasu i glukozy. Dane te pozwalają na dobranie odpowiedniego znieczulenia miejscowego. Zabieg trwa około 10 minut. Pacjentka w trakcie badania przebywa na zwykłym fotelu ginekologicznym. A jak dokładnie wygląda samo badanie?
Jak tłumaczy nasz rozmówca, lekarz z prywatnego gabinetu ginekologicznego w Białymstoku: Wziernikowanie macicy wykonywane jest z użyciem histeroskopu. Narzędzie to składa się z dwóch części: rękojeści oraz tulei. Przed wprowadzeniem narzędzia do wnętrza lekarz odkaża pochwę. Na rękojeści histeroskopu znajdują się pokrętła, którymi ma możliwość regulacji dopływu światła oraz dwutlenku węgla. Na końcu urządzenia znajduje się kamerka, która jest podłączona do monitora. Pozwala to lekarzowi dokładnie oglądać każdy fragment badanych tkanek. Dzięki temu, że przez tuleję histeroskopu możliwe jest też wprowadzenie mikronarzędzi, w trakcie zabiegu możliwe jest też pobranie wycinków podejrzanych tkanek, które później zostaną poddane badaniom laboratoryjnym. Po badaniu, jeżeli pacjentka na pewno czuje się dobrze, od razu może się udać do domu.
Wskazania do histeroskopii operacyjnej
Histeroskopia operacyjna wykonywana jest w celu usunięcia odkrytych w trakcie badania diagnostycznego patologii. Histeroskopia operacyjna może być więc wykonana bezpośrednio po histeroskopii diagnostycznej. W trakcie zabiegu możliwe jest szybkie usunięcie zaobserwowanych wcześniej zrostów, polipów i mięśniaków z macicy oraz wykonanie korekcji niektórych wrodzonych wad macicy, m.in. usunięcie przegrody macicy.
Przebieg histeroskopii operacyjnej
Przed planowanym zabiegiem histeroskopii operacyjnej w niektórych przypadkach stosowane jest leczenie hormonalne, które ma na celu doprowadzenie do zmniejszenia grubości ścian macicy. Przed samym zabiegiem wykonuje się też badanie czystości pochwy. Sam zabieg wykonuje się na początku cyklu, czyli zaraz po ustaniu krwawienia. Przez około 6 godzin przed jego rozpoczęciem pacjentka nie powinna nic jeść, pić ani przyjmować żadnych leków. W tym wypadku zabieg zawsze jest przeprowadzany w znieczuleniu ogólnym, a zastosowanym histeroskop ma nieco większą średnicę niż w przypadku histeroskopii diagnostycznej. Pacjentka może się udać do domu już po kilku godzinach po zabiegu. W przypadku powstania jakichś powikłań czas ten może się jednak wydłużyć, nawet do 24 godzin.
